0110024 - Visie en missie Wmo 2012-2015
Eerste termijn
Voorzitter,
Gezond Burger Verstand begrijpt dat er bezuinigd moet worden. Echter, de manier waarop dit college deze bezuinigingen wil bewerkstelligen, roept bij ons vele vraagtekens en ook wel irritaties op.
Van Garagehouder naar Wegenwacht. Wij begrijpen dat het college hierbij ‘beeldspraak ‘ gebruikt, maar desalniettemin stuit deze vergelijking Gezond Burger Verstand tegen de borst . Mensen die even ‘gestrand’ zijn krijgen een bezoekje van de sociale wegenwacht en ze kunnen de straat weer op. Gezond Burger Verstand vindt dat wel heel kort door de bocht.
Daarnaast laat het college het overkomen alsof het merendeel van de burgers van voorzieningen gebruik maakt die overbodig zijn, alsof het luxe voorzieningen betreft. Gezond Burger Verstand is van mening dat dit ver bezijden de waarheid is. Mensen doen, zoals het Wmo plafform ook aangeeft, niet zomaar een beroep op de gemeente. Ook klopt het naar onze mening niet dat alle mensen tegenwoordig volop mogelijkheden hebben om voor zichzelf te zorgen. U geeft aan dat het hierbij gaat om het signaleren van een maatschappelijke trend. Gezond Burger Verstand is bang dat het college hier een aanname doet, een aanname die niet berust op werkelijkheid. Laten we niet overdrijven en de mensen met respect blijven behandelen. Ook nu proberen mensen zelf op eigen kracht hun problemen op te lossen en roepen veelal de hulp in van familie, vrienden of kennissen, alvorens naar de gemeente te stappen. In tegenstelling tot vroeger leven we nu echter in een maatschappij van tweeverdieners, twitteren en facebook. We hebben meer digitale dan echte contacten.
Hoeveel mensen zijn er nog thuis overdag? U stelt in Uw visie dat wanneer mensen meer op elkaar aangewezen zijn, van hen kan worden verwacht dat ze ook beschikbaar zijn voor anderen in hun omgeving. Het idee van wederkerigheid. De ene dienst is de andere waard. Geeft een onderzoek in een volksbuurt in Den Haag een juist beeld weer van de situatie in een gemiddelde wijk in Oosterhout? Wij denken van niet. Mensen bellen niet graag bij iemand aan de deur voor hulp waar ze nauwelijks contact mee hebben. Voor een keertje gaat dat nog wel , maar wanneer dit herhaaldelijk gebeurt en je kunt voor de betreffende persoon niets terugdoen, dan werkt dit niet. De ene mens heeft vaak hulp nodig en de andere maar zelden.
De huisarts, tandarts en maatschappelijk werker vallen onder de eerstelijnszorg. Het college wil dat deze eerstelijnszorg beter bereikbaar wordt. Dit begrijpt Gezond Burger Verstand niet helemaal. Die eerstelijnszorg is nu toch al goed bereikbaar? Kan de wethouder hier nader uitleg over geven?
Ook vraagt Gezond Burger Verstand zich af waar U op baseert dat er onnodige verwijzingen naar het ziekenhuis of specialist plaatsvinden. Zijn onze huisartsen niet goed genoeg opgeleid?
En dan de nieuwe activiteitencentra… zij moeten helpen hulpbehoeftes vroegtijdig te signaleren. Gezond Burger Verstand zou graag van de wethouder horen hoe ze die mensen daar heen gaat krijgen. De bestaande buurthuizen zijn laagdrempelig. De nieuwe activtiteitencentra hebben een bijklank: je moet kwetsbaar zijn of eenzaam. Ik heb de wethouder horen zeggen dat niet alle mensen ‘verenigingsmensen’ zijn en dat klopt. Maar mijn ervaring is, dat mensen die zich niet aansluiten bij een vereniging, ook niet zo gauw naar een buurthuis of activiteitencentrum zullen komen. Dat zijn vaak mensen die op zichzelf zijn of het huis niet uit te krijgen zijn. Dat zijn mensen die graag thuis bezoek ontvangen. Ook hebben niet alle mensen behoefte aan veel sociale contacten.
De gemeente investeert liever in eetpunten dan in maaltijddiensten. Er zijn echter mensen die de voorkeur geven aan 3 broodmaaltijden boven een eetpunt. Ook dit zijn geen mensen die een buurthuis opzoeken. Je kunt mensen niet dwingen te socialiseren. Mensen die behoefte hebben aan contact zullen daar doorgaans zelf naar op zoek gaan.
Jos van der Lans zegt dat Nederland het meest geïnstitutionaliseerde land van Europa is. Instanties werken langs elkaar heen en dat kost geld en maakt de hulpverlening ingewikkeld. Met EROPAF zou een radicale omslag moeten plaatsvinden; ont-institutionaliseren noemt men dat. We moeten eigenlijk terug in de tijd, terug naar de wijkzorg, een soort ‘wijkcoach’ ofwel ‘sociale huisarts’ die problemen vroegtijdig signaleert.
Op zich een mooi streven, ware het niet dat die vele instanties niet voor niets in het leven zijn geroepen. Ja, het zijn er teveel geworden, waardoor men op een gegeven moment de bomen door het bos niet meer ziet en langs elkaar heen werkt. Wanneer we echter terug in de tijd gaan, zullen we wellicht constateren dat ook niet alle zorg vlekkeloos verliep. Er was destijds behoefte aan meerdere instanties, anders waren ze er, neem ik aan, niet gekomen. Kan de wethouder toelichten waarop Jos van der Lans en dus ook het college baseert, dat juist NU de tijd rijp is deze omslag te bewerkstelligen?
In de visie van Jos van der Lans krijgen we te maken met een soort ‘allesweter’. De wijkcoach ofwel sociale huisarts, is van alle markten thuis. Hij is leerplichtambtenaar, gezinsvoogd, schuldhulpverlener, opbouwwerker, casemanager verslavingszorg, noem maar op. Gezond Burger Verstand is bang dat we hiermee een grote fout begaan. Deze wijkcoach zal niet deskundig genoeg zijn om alle hulpvragen/situaties juist te beoordelen.
Tot slot: De term die Gezond Burger Verstand perfect vindt passen bij deze visie op de Wmo is TUNNELVISIE. Kritische geluiden worden genegeerd, onderdrukt en omgebogen tot een voor het project gunstige richting, zoals het sluiten van de buurthuizen. Een uiterst vage visie, die hoofdzakelijk uit theorieën bestaat en zeer twijfelachtig is in de haalbaarheid van de uitvoering en het resultaat ervan.
Tot zover voorzitter.
